EP: resolution 1997

Βία κατά των γυναικών

A4-0250/1997
Συνοπτικάπρακτικά της 16/09/1997 - Προσωρινήέκδοση

Ψήφισμα σχετικά με την ανάγκη διεξαγωγής εκστρατείας σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη μηδενική ανοχή της βίας κατά των γυναικών

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

- έχοντας υπόψη την πρόταση ψηφίσματος που κατέθεσε o κ. Martin σχετικά με την ανάγκη διεξαγωγής μιας εκστρατείας σε επίπεδο Ευρωπαϊκής
Ένωσης για τη "Μηδενική ανοχή της βίας κατά των γυναικών" (B4-0047/94),

- έχοντας υπόψη τη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών του 1979 για την κατάργηση κάθε μορφής διάκρισης εις βάρος των γυναικών (CEDAW), καθώς
και της δήλωσης των Ηνωμένων Εθνών του 1993 σχετικά με την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών,

- έχοντας υπόψη την έκθεση της Παγκόσμιας Διάσκεψης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, που διεξήχθη το 1993 στη Βιέννη, και το σχέδιο δράσης
1995 της Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για τη Γυναίκα,

- έχοντας υπόψη τις δηλώσεις και τα ψηφίσματα της 3ης Ευρωπαϊκής Υπουργικής Διάσκεψης του Συμβουλίου της Ευρώπης σχετικά με την ισότητα
ανδρών και γυναικών και τις συστάσεις της σχετικά με τη βία στην οικογένεια, του 1985 και του 1990,

- έχοντας υπόψη τις σημαντικότατες εκθέσεις της ειδικής εισηγήτριας των Ηνωμένων Εθνών για τη βία κατά των γυναικών κ. Coomaraswamy,

- έχοντας υπόψη το τέταρτο πρόγραμμα δράσης για την ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών (1996-2000)(COM(95)0381),

- έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 11ης Ιουνίου 1986 σχετικά με τη βία κατά των γυναικών(1),

- έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 17ης Δεκεμβρίου 1993 σχετικά με την πορνογραφία(2),

- έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 6ης Μαΐου 1994 σχετικά με την παραβίαση των ελευθεριών και των θεμελιωδών δικαιωμάτων των γυναικών(3),

- έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 18ης Ιανουαρίου 1996 σχετικά με τη σωματεμπορία(4),

- έχοντας υπόψη το άρθρο 148 του Κανονισμού του,

- έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής για τα Δικαιώματα της Γυναίκας (A4- 0250/97),

Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι, βάσει των άρθρων 1, 3 και 5 της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, οιαδήποτε μορφή βίας κατά
των γυναικών που μπορεί να ερμηνευτεί ως απειλή κατά της ζωής, της ελευθερίας ή της προσωπικής ασφάλειάς τους ή που αντιπροσωπεύει
βασανισμό ή σκληρή, απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση είναι αντίθετη με την Οικουμενική Διακήρυξη και συνεπώς όταν τα κράτη μέλη δεν
εφαρμόζουν κατάλληλη πολιτική που να προλαμβάνει και να καταδικάζει τη βία κατά των γυναικών δεν συμμορφώνονται με τις διεθνείς υποχρεώσεις
τους δυνάμει της Οικουμενικής Διακήρυξης,

Β. εκτιμώντας ότι το σχέδιο δράσης της Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών στο Πεκίνο προσδιόρισε τη βία κατά των γυναικών ως "κάθε πράξη βίας
που συνδέεται με το φύλο και οδηγεί ή ενδέχεται να οδηγήσει σε σωματικές,σεξουαλικές ή ψυχολογικές βλάβες ή σε ταλαιπωρία της γυναίκας,
συμπεριλαμβανομένων των απειλών τέτοιων πράξεων, των καταναγκασμών και των συνοπτικών περιορισμών της ελευθερίας",

Γ. λαμβάνοντας υπόψη, ότι στις πράξεις βίας που διαπράττουν οι άνδρες κατά νέων και ενήλικων γυναικών εντός και εκτός της οικογένειας
περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων οι ξυλοδαρμοί, οι ακρωτηριασμοί των γεννητικών οργάνων, η αιμομιξία, η σεξουαλική παρενόχληση, η σεξουαλική
κακοποίηση, η σωματεμπορία γυναικών και οι βιασμοί,

Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η βία κατά των γυναικών αποτελεί πλήγμα κατά του δικαιώματος στη ζωή, την ασφάλεια, την ελευθερία, την αξιοπρέπεια
και τη σωματική και ψυχική ακεραιότητα του θύματος και συνεπώς αποτελεί εμπόδιο στην ανάπτυξη μιας δημοκρατικής κοινωνίας,

Ε. λαμβάνοντας υπόψη ότι, η βία κατά των γυναικών γενικά, είναι αναμφισβήτητα συνδεδεμένη με τον άνισο καταμερισμό της εξουσίας μεταξύ των
φύλων σε κοινωνικό, οικονομικό, θρησκευτικό και πολιτικό επίπεδο παρά την εθνική και διεθνή νομοθεσία που διακηρύσσει την ισότητα,

ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με τις στατιστικές του ΟΗΕ, η συντριπτική πλειοψηφία των θυμάτων παραβιάσεων των ατομικών δικαιωμάτων
στον κόσμο είναι γυναίκες και παιδιά,

Z. έχοντας βαθιά επίγνωση του γεγονότος ότι η βία στο σπίτι κατά των γυναικών αποτελεί συνηθισμένο και διαρκές φαινόμενο στην Ένωση και ότι
δεν υπάρχουν νομικά μέσα σε εθνικό επίπεδο ή όπου υπάρχουν δεν επαρκούν για την προστασία των γυναικών από τους βίαιους άνδρες,

H. εκτιμώντας ότι κάθε μορφή βίας λόγω φύλου που εμπίπτει στο πεδίο ορισμού της σύμβασης του ΟΗΕ για την κατάργηση κάθε μορφής διάκρισης
εις βάρος των γυναικών πρέπει να θεωρείται αξιόποινη πράξη,

Θ. λαμβάνοντας υπόψη ότι, βάσει των διατάξεων της σύμβασης για την κατάργηση κάθε μορφής διάκρισης εις βάρος των γυναικών, τα
συμβαλλόμενα μέρη στη σύμβαση υποχρεούνται ρητώς να λαμβάνουν μέτρα κατά των ατόμων, εταιρειών και οργανώσεων που διαπράττουν πράξεις
βίας εις βάρος των γυναικών,

Ι. λαμβάνοντας υπόψη ότι, οι περισσότερες περιπτώσεις κακοποίησης δεν καταγγέλλονται στην αστυνομία, ιδίως λόγω της έλλειψης
αποτελεσματικών νομικών, κοινωνικών και οικονομικών μέσων για την προστασία των θυμάτων, με αποτέλεσμα η βία κατά των γυναικών να
παραμένει σε μεγάλο βαθμό αδίκημα που αποσιωπείται,

ΙΑ. λαμβάνοντας υπόψη ότι, στα περισσότερα κράτη μέλη δεν υπάρχουν συγκριτικές στατιστικές και μελέτες τόσο για τη συχνότητα των κρουσμάτων
βίας κατά των γυναικών εντός και εκτός της οικογένειας, όσο και για τα αποτελέσματα των διαφόρων πολιτικών για την πρόληψη της βίας και το
επακόλουθο οικονομικό και κοινωνικό κόστος,

ΙΒ. εκτιμώντας ότι οι διαθέσιμες στατιστικές δείχνουν ότι η βία αποτελεί ενδημικό φαινόμενο της κοινωνίας μας και ότι πλήττει τις γυναίκες σε
καθημερινή βάση,

ΙΓ. εκτιμώντας ότι οι άνδρες που διαπράττουν τέτοιου είδους αδικήματα ανήκουν σε όλες τις ηλικίες και προέρχονται από οποιοδήποτε περιβάλλον,
κουλτούρα και κοινωνική τάξη,

ΙΔ. εκτιμώντας ότι η βία των ανδρών κατά των γυναικών συνεχίζει να περιβάλλεται από μύθους, λ.χ. ότι η βία στο σπίτι αποτελεί ιδιωτική υπόθεση ή
ότι η βία των ανδρών κατά των γυναικών οφείλεται ενδεχομένως στη συμπεριφορά των ίδιων των γυναικών,

ΙΕ. λαμβάνοντας υπόψη ότι δεν έχουν πραγματοποιηθεί αναλυτικές μελέτες σχετικά με το κοινωνικό κόστος και τις συνέπειες της ανδρικής βίας κατά
των γυναικών, ιδίως όσον αφορά το οικονομικό κόστος των διαρθρώσεων στέγασης, των υπηρεσιών κοινωνικής πρόνοιας, της υγειονομικής
περίθαλψης, της αστυνομικής προστασίας, των νομικών και ασφαλιστικών δαπανών,

ΙΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι πράξεις σεξουαλικής βίας που υφίστανται οι γυναίκες έχουν εξαιρετικά επιβλαβείς σωματικές και ψυχικές συνέπειες
για αυτές και ότι πρέπει να ενθαρρυνθεί η δημιουργία καταλλήλων διαρθρώσεων περίθαλψης,

ΙΖ. λαμβάνοντας υπόψη ότι τα αποτελέσματα πρόσφατης μελέτης που διεξήχθη με πρωτοβουλία των ολλανδικών αρχών δείχνουν ότι το συνολικό
ετήσιο "κόστος" της βίας κατά των γυναικών στις Κάτω Χώρες μπορεί να εκτιμηθεί ότι υπερβαίνει τα 145 εκατ. Ecu,

ΙΘ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι απαντήσεις των κρατών μελών δείχνουν ότι η σημαντικότερη πρόοδος που έχει σημειωθεί τα τελευταία δέκα χρόνια
όσον αφορά την ανδρική βία κατά των γυναικών υπό μορφή νομοθετικών διατάξεων είναι κυρίως η αναγνώριση εκ μέρους των περισσοτέρων κρατών
μελών της σεξουαλικής βίας εντός του γάμου ως αδικήματος και η ποινικοποίησή της,

Κ. εκτιμώντας ότι εξακολουθεί να υπάρχει μεγάλη άγνοια σχετικά με τις ειδικές ανάγκες των γυναικών θυμάτων βίας εκ μέρους των ατόμων που
ασχολούνται με τις γυναίκες αυτές, όπως αστυνομικοί, κοινωνικοί λειτουργοί και δικηγόροι, νομοθέτες καθώς και άλλοι δημόσιοι υπάλληλοι και
υπηρεσίες,

ΚΑ. λαμβάνοντας υπόψη ότι τα θύματα συνεχούς βίας συχνά πέφτουν σε μια κατάσταση υποταγής και ανικανότητας για οπιαδήποτε αντίδραση,

ΚΒ. εκτιμώντας ότι πρέπει να εκπονηθούν μελέτες σχετικά με το ρόλο της πορνογραφίας και της πορνείας στην ανδρική βία κατά των γυναικών,

ΚΓ. εκτιμώντας ότι δεν πρέπει να γίνονται ανεκτοί οι σεξουαλικοί ακρωτηριασμοί και ότι αποτελούν εγκληματικές πράξεις,

ΚΔ. εκτιμώντας ότι ο βιασμός χρησιμοποιείται ως ενεργό μέσο πολέμου και ότι αναγνωρίζεται ως έγκλημα κατά της ανθρωπότητας από τα
καταστατικά του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου ad hoc για τα εγκλήματα πολέμου που διαπράχθηκαν στην πρώην Γιουγκοσλαβία,

ΚΕ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η κατανάλωση αλκοόλ συμβάλλει στην ενθάρρυνση πολλών κρουσμάτων βίας κατά των γυναικών,

ΚΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η βία κατά των γυναικών στο σπίτι και στις κοινωνίες μας επηρεάζει έμμεσα και άμεσα τα παιδιά και συχνά δημιουργεί
έναν κύκλο βίας και κακοποίησης που διαιωνίζεται στις επόμενες γενιές,

ΚΖ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η βία κατά των γυναικών έχει μακροχρόνιες αρνητικές συνέπειες για τη συναισθηματική και διανοητική υγεία των
παιδιών,

1. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη του ΟΗΕ να συνεργαστούν προκειμένου να εξελιχθεί η δήλωση του Πεκίνου σε σύμβαση δεσμευτική για όλα
τα συμβαλλόμενα μέρη;

2. εκτιμά ότι η βία λόγω φύλου δεν αντανακλά μόνο τις άνισες σχέσεις ισχύος των δύο φύλων στην κοινωνία μας αλλά σχηματίζει πραγματικό
φραγμό στις προσπάθειες καταπολέμησης της ανισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών;

3. υπογραμμίζει ότι είναι σημαντικό να αρθεί η μυστικότητα που περιβάλλει τη βία στην κοινωνία και ιδίως το ταμπού που συνιστά η συζήτηση της
βίας στην οικογένεια; επισημαίνει ότι οποιαδήποτε συζήτηση της βίας κατά των γυναικών πρέπει να πραγματοποιείται από τη σκοπιά των γυναικών και
να στοχεύει στην ενίσχυση των γυναικών;

4. ζητεί από τα κράτη μέλη που δεν το έχουν ακόμη κάνει να αναγνωρίσουν τη βία κατά των γυναικών ως αδίκημα βάσει του ορισμού της σύμβασης
για την κατάργηση κάθε μορφής διάκρισης κατά των γυναικών και να θέσουν σε εφαρμογή πολιτική εναρμονισμένη με όλες τις διεθνείς υποχρεώσεις
που απορρέουν από τη σύμβαση;

5. καλεί τα κράτη μέλη να θεσπίσουν ειδικές νομοθετικές διατάξεις εκτός του πεδίου της ποινικής δικονομίας με τη στενή έννοια του όρου για την
προστασία των θυμάτων της βίας λόγω φύλου, όπως λ.χ. στο οικογενειακό δίκαιο, στις απλοποιημένες διαδικασίες διαζυγίου, στην επιμέλεια των
παιδιών και τη χρηματική αντιστάθμιση, και να θεσπίσουν επίσης ειδικούς νόμους κατά της "έμμονης κρυφής παρακολούθησης";

6. καλεί την Επιτροπή να αναθέσει την εκτέλεση συγκριτικής μελέτης σχετικά με τα εθνικά και ιδιωτικά συστήματα κοινωνικής ασφάλισης και επί του
προκειμένου με τα συστήματα ασφαλίσεως των κρατών μελών όπου δεν προβλέπεται πλήρης ή μειωμένη προστασία για θύματα σεξουαλικής βίας;

7. καλεί τα κράτη μέλη και την Επιτροπή, στο πλαίσιο των αντίστοιχων πολιτικών τους, να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή στη θέση των διακινούμενων
εργαζομένων γυναικών ως θυμάτων βίας λόγω φύλου;

8. υπογραμμίζει τη σπουδαιότητα της κατάρτισης όλων των ατόμων που ασχολούνται με τις γυναίκες θύματα βίας, είτε στο πλαίσιο της αστυνομίας,
του δικαστικού συστήματος και της υγειονομικής περίθαλψης, είτε στις διαρθρώσεις στέγασης και τις υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας; εκτιμά ότι η
κατάρτιση αυτή πρέπει να είναι υποχρεωτική για τους δικαστές που εκδικάζουν υποθέσεις σεξουαλικής βίας;

9. εκφράζει την ανησυχία του για το γεγονός ότι η σχέση μεταξύ βίας στο σπίτι και προστασίας των παιδιών συχνά παραβλέπεται και ότι συνεπώς
πολλές γυναίκες βρίσκονται εκτεθειμένες σε συνεχή κακομεταχείριση ως αποτέλεσμα δικαστικών αποφάσεων που επιτρέπουν τις επαφές μεταξύ ενός
βίαιου συζύγου ή πρώην συζύγου και των παιδιών του; επισημαίνει ότι τα μέτρα για την προστασία των παιδιών στις συνθήκες αυτές πρέπει επίσης να
προστατεύουν το σύζυγο θύμα βίας;

10. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να ερευνήσουν τη σχέση μεταξύ της βίας κατά των γυναικών και της βίας κατά των παιδιών καθώς και τον
κύκλο κακοποίησης διαιωνιζόμενης στις επόμενες γενιές στον οποίο μπορεί να οδηγήσει;

11. υπενθυμίζει με ανησυχία ότι οι νομικές διαδικασίες πολλών κρατών μελών συχνά αποθαρρύνουν τις γυναίκες να καταγγέλλουν το δράστη; καλεί
τα κράτη μέλη να αναθεωρήσουν τις νομικές διαδικασίες και να λάβουν μέτρα για την απομάκρυνση των εμποδίων που δεν επιτρέπουν την παροχή
νομικής προστασίας στις γυναίκες;

12. επισημαίνει ότι ενώ η σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας συχνά συνεπάγεται και υπέρβαση εξουσίας εκ μέρους των ανωτέρων, οι
γυναίκες παρενοχλούνται επίσης από συναδέλφους και πελάτες και είναι πιο ευάλωτες στην παρενόχληση όταν η απασχόλησή τους είναι προσωρινή ή
όταν η εργασία συμπεριλαμβάνει μετακινήσεις μακριά από το χώρο εργασίας;

13. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να αναλάβουν πρωτοβουλία προκειμένου να δρομολογηθεί πρόγραμμα για τα σχολεία με στόχο την αύξηση
της ευαισθητοποίησης μεταξύ αγοριών και κοριτσιών ως προς τις συνέπειες της σεξουαλικής βίας και την ανάπτυξη μέσων συνεργασίας για την
επίλυση των διαφορών,ούτως ώστε να εξουδετερωθεί η νοοτροπία που τείνει, μεταξύ άλλων, να θεωρεί το σώμα της γυναίκας εμπόρευμα και που
αναπόφευκτα οδηγεί στη βία;

14. ζητεί από τα κράτη μέλη να εντείνουν τις προσπάθειες κατά των οργανώσεων και των ατόμων που εμπλέκονται στη σωματεμπορία γυναικών, και η
οποία συχνά καταλήγει σε καταναγκαστική πορνεία, να δρομολογήσουν ειδικά προγράμματα και να θεσπίσουν ειδικά μέτρα για τη στήριξη των
ατόμων που έχουν πέσει θύματα καταναγκαστικής σεξουαλικής εκμετάλλευσης;

15. ζητεί τα προγράμματα της Επιτροπής κατά της σωματεμπορίας γυναικών με σκοπό τη σεξουαλική εκμετάλλευση και κατά της βίας εις βάρος των
γυναικών να μην περιορίζονται σε δράσεις πληροφόρησης και πρόληψης της πορνείας αλλά να προβλέπουν επίσης τη στήριξη πρωτοβουλιών
επανένταξης των θυμάτων;

16. ζητεί από τα κράτη μέλη να αναγνωρίσουν ότι όποτε διαπράττονται πράξεις βίας και καταναγκασμού στο πλαίσιο της πορνείας και της
πορνογραφίας πρέπει να ασκείται δίωξη κατά των δραστών; προτρέπει τα κράτη μέλη να αναλάβουν νομική δράση κατά των δραστών και να λάβουν
μέτρα προκειμένου να βοηθήσουν και να υποστηρίξουν τις γυναίκες να ξεφύγουν από τις καταστάσεις αυτές;

17. καλεί τα κράτη μέλη να αναλάβουν δράσεις για την επίτευξη μιας αποτελεσματικής στρατηγικής κατά της πορνογραφίας όπου συμμετέχουν
παιδιά, με ειδική αναφορά στη δυνατότητα πρόσβασης στην πορνογραφία αυτή μέσω του Internet;

18. χαιρετίζει την πρωτοβουλία που ανέλαβαν πολλά κράτη μέλη για την ανάπτυξη, πέρα από την επιβολή αποτελεσματικών κυρώσεων,
προγραμμάτων για τους δράστες που ενθαρρύνουν τους άνδρες να αναλαμβάνουν την ευθύνη των πράξεών τους και καλεί όλα τα κράτη μέλη να
επειδείξουν μεγαλύτερη δέσμευση ως προς την υιοθέτηση τέτοιων πρωτοβουλιών;

19. καλεί την Ευρωπαϊκή Κοινότητα και τα κράτη μέλη να δρομολογήσουν επειγόντως έρευνες σχετικά με το ρόλο που παίζει το αλκοόλ στη βία κατά
των γυναικών;

20. καλεί τα κράτη μέλη να ενισχύσουν και να χρηματοδοτήσουν άμεσα και ενεργά την ίδρυση ανεξάρτητων υπηρεσιών για τους επιζώντες πράξεων
βίας, συμπεριλαμβανομένων καταφυγίων και κέντρων προστασίας, και να συστήσουν όργανα που θα διασφαλίζουν τη διϋπηρεσιακή συνεργασία και
θα στηρίζουν τις προσπάθειες των γυναικών και όλων των εξαρτώμενων παιδιων να ξαναφτιάξουν τη ζωή τους;

21. υπογραμμίζει τη σπουδαιότητα αξιόπιστων τηλεφωνικών υπηρεσιών βοηθείας που να λειοτυργούν 24 ώρες το 24ωρο και να παρέχονται δωρεάν ή
στην τιμή ενός αστικού τηλεφωνήματος, ως πρώτου μέσου ενημέρωσης και στήριξης των γυναικών που είναι ή έχουν πέσει θύματα βίας;

22. ζητεί από τα κράτη μέλη να συμφωνήσουν σε κοινή βάση για τη συγκέντρωση στατιστικών σχετικά με τη βία κατά των γυναικών, που θα πρέπει να
περιέχουν πληροφορίες για τις γυναίκες, τους δράστες, το είδος του αδικήματος και τον τόπο που διαπράχθηκε, τις αντιδράσεις των γυναικών και τα
μέτρα που έλαβαν οι αρχές καθώς και τα αποτελέσματα που απέφεραν;

23. αναγνωρίζει, ωστόσο, ότι, οι στατιστικές αυτές ποτέ δεν θα μπορέσουν να αντικατοπτρίσουν τα πραγματικά επίπεδα βίας, δεδομένου ότι πολλά
κρούσματα, συμπεριλαμβανομένων περιπτώσεων ψυχολογικής πίεσης, απειλών και εκφοβισμού, δεν καταγγέλλονται;

24. ζητεί από τα κράτη μέλη, στις σοβαρότερες περιπτώσεις ανικανότητας προς δράση των θυμάτων, να επιτρέπεται στις οργανώσεις γυναικών ή στους
κατάλληλους οργανισμούς να προσφεύγουν στη δικαιοσύνη για την υπεράσπιση των θυμάτων;

25. εκτιμά ότι πρέπει να καταγράφονται συστηματικά όλα τα κρούσματα βίας κατά των γυναικών, όταν καταγγέλλονται στην αστυνομία, τις υπηρεσίες
κοινωνικής πρόνοιας και υγείας, τα καταφύγια και τις τηλεφωνικές γραμμές βοηθείας ή τις γυναικείες οργανώσεις, και ζητεί από τα κράτη μέλη να
εκπονούν ετήσια έκθεση σχετικά με τις εξελίξεις στον τομέα της βίας κατά των γυναικών βάσει των στατιστικών και πληροφοριών που έχουν
συγκεντρωθεί;

26. υπογραμμίζει τη σπουδαιότητα μιας συντονισμένης προσέγγισης για την αντιμετώπιση του προβλήματος της βίας κατά των γυναικών σε εθνικό
επίπεδο και χαιρετίζει συνεπώς τις ενέργειες ορισμένων κρατών μελών για τη θέσπιση διυπουργικής στρατηγικής με στόχο την πρόληψη της βίας και
την αντιμετώπιση των επιπτώσεων;

27. συνιστά θερμά να βασίζονται οι τοπικές πρωτοβουλίες σε "πολυ-υπηρεσιακή" προσέγγιση που να περιλαμβάνει την αστυνομία, τις τοπικές αρχές
και τις επιχειρήσεις, καθώς και τις γυναικείες οργανώσεις και τις ΜΚΟ;

28. υπογραμμίζει το σπουδαιότατο ρόλο που παίζουν οι μη κυβερνητικές οργανώσεις στην καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και ζητεί ως εκ
τούτου από τα κράτη μέλη να στηρίξουν ενεργά την ανάπτυξή τους και παράλληλα να δημιουργήσουν επαρκές χρηματοοικονομικό πλαίσιο για την
ανάπτυξή τους;

29. ζητεί να διατεθούν πιστώσεις στο πλαίσιο του 5ου προγράμματος πλαισίου για την εκπόνηση μελέτης σχετικά με το κόστος της ανδρικής βίας
κατά των γυναικών από άποψη υγειονομικής περίθαλψης, διαρθρώσεων στέγασης, κοινωνικών υπηρεσιών νομικών δαπανών και απώλειας ημερών
εργασίας, και από άποψη μέτρων που είναι αναγκαία για τη στήριξη των παιδιών που συχνά, όπως δείχνουν οι έρευνες, παρευρίσκονται σε τέτοιες
βίαιες σκηνές και επηρεάζονται αρνητικά;

30. καλεί επιμόνως το Συμβούλιο Υπουργών Δικαιοσύνης και Εσωτερικών να θεσπίσει κανονιστικές διατάξεις για τη μετανάστευση και την παροχή
ασύλου, ούτως ώστε

- οι γυναίκες που απειλούνται ή διώκονται λόγω του φύλου τους να βρίσκουν καταφύγιο στην ΕΕ;

- οι γυναίκες από τρίτες χώρες να μην αντιμετωπίζουν απέλαση στην περίπτωση χωρισμού τους από βίαιο σύζυγο εκτός εάν υπάρχουν άλλοι λόγοι γι'
αυτό;

31. ζητεί από την Επιτροπή να προβλέψει, σε συνεργασία με τα κράτη μέλη, τη δυνατότητα παραχώρησης ακόμη και νέας υπηκοότητας, εντός της
Ευρωπαϊκής Ένωσης, στις γυναίκες που απέκτησαν νέα ταυτότητα λόγω καταδίωξης από κάποιον άνδρα;

32. καλεί το Συμβούλιο να διασφαλίσει την ενσωμάτωση και το σεβασμό των δικαιωμάτων των γυναικών στις συμφωνίες της ΕΕ με τις τρίτες χώρες;

33. υπογραμμίζει ότι το 1999 πρέπει να ανακηρυχτεί Ευρωπαϊκό Έτος κατά της Βίας εις βάρος των Γυναικών;

34. καλεί την Επιτροπή να διερευνήσει την επιτυχία των εκστρατειών που έχουν ήδη οργανωθεί σε διάφορα κράτη μέλη με στόχο τον εντοπισμό και τον
καθορισμό στοιχείων "βέλτιστης πρακτικής" προς χρήση σε μια πανευρωπαϊκή εκστρατεία που θα διεξαχθεί κατά το προτεινόμενο Ευρωπαϊκό Έτος
κατά της Βίας εις βάρος των Γυναικών;

35. καλεί την Επιτροπή να προτείνει ειδική θέση του προϋπολογισμού αφιερωμένη στο Ευρωπαϊκό Έτος και την πανευρωπαϊκή εκστρατεία προκειμένου
να διασφαλίσει τη χορήγηση επαρκών μέσων για τη διοργάνωση αισθητής εκστρατείας στην οποία θα συμμετέχουν οι κυβερνήσεις των κρατών μελών,
διάφοροι οργανισμοί, γυναικείες οργανώσεις και άλλες ΜΚΟ;

36. υπογραμμίζει ότι μια τέτοια πανευρωπαϊκή εκστρατεία πρέπει να βασίζεται στη "βέλτιστη πρακτική" και στο ρόλο που παίζουν οι γυναικείες
οργανώσεις στην ανάπτυξη τέτοιων εκστρατειών καθώς και στην ανάγκη ευέλικτης εκστρατείας που να επιτρέπει την ύπαρξη τοπικών, περιφερειακών
και εθνικών παραλλαγών επί του κεντρικού θέματος;

37. ζητεί να συμπεριληφθούν στην εκστρατεία θετικές εικόνες, μηνύματα και διαφημίσεις υψηλού προφίλ που να προβάλλουν τις γυναίκες ως
επιζώντες και όχι ως θύματα βίας;

38. ζητεί να στοχεύει η εκστρατεία στην προστασία των επιζώντων κακοποίησης καθώς και στην πρόληψη της βίας και την αντιμετώπιση των δραστών
και να υπογραμμιστεί, μέσω διαφήμισης υψηλού προφίλ, ότι η βία κατά των γυναικών επηρεάζει όλους τους πολίτες της Ένωσης, ιδίως τα παιδιά που
εκτίθενται στη βία στον οικιακό χώρο;

39. ζητεί μια τέτοια εκστρατεία να συμβάλει στην αλλαγή της νοοτροπίας στην κοινωνία ούτως ώστε να αναπτυχθεί η μηδενική ανοχή της βίας κατά
των γυναικών σε ατομικό, συλλογικό και θεσμικό επίπεδο;

40. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στην Επιτροπή, το Συμβούλιο και τις κυβερνήσεις των κρατών μελών.

(1)ΕΕ C 176 της 14.7.1986, σελ. 73
(2)ΕΕ C 20 της 24.1.1994, σελ. 546
(3)ΕΕ C 205 της 25.7.1994, σελ. 489
(4)ΕΕ C 32 της 5.2.1996, σελ. 88

	Help us with further development of this site by using the PayPal Donate option on home page